Yıllardır söylemek isteyip bir türlü gerçekleştiremediğim şarkıları sonunda bu albümde topladım. Tüm dostlarım ve yanımda olan herkese sonsuz teşekkürlerimi sunarım…

Haluk Levent

Türkü topraktan gelir. Yaşanılmış ne varsa onu anlatır. Saftır. Duyguların giderek köreldiği, insanın kendi suyunu, havasını zehirlediği bu yaşlı dünyada sevgiye hükmeder. Türkü topraktan gelir, insan toprağa gider. Elinizdeki bu çalışma bir insanın toprağa borcu. Annem, Tandırın ateşiyle kavrulmuş yağız yüzünde, yaşam harikasının en derin çizgileri. Pamuktan nasıl tutmuş elleriyle dokuz insan üstünde kanatları. Duaları peşimde, düşümde yoksunuğun kahramanı. Her anne gibi bir anne, her soluğumda kalbimde, benden biri…

İ n s a n. . . Ne denli kırılgan; ufacık kıvılcımlardan aymaz yangınlara yol alan, Bir o kadar güçlü; her yenilgiyi umuduna mayalayan İnsan.. Ne denli ürkek; imzasız sevgi sözcüklerinden bitap, Bir o kadar saldırgan, medeniyetinin altı, yalan dolan. Bir yalnız kadının çığlığından koptu şarkılarım. Hepsi bana bakar, bana güler. Gittikçe yaşlanan bedenimle dalga geçer. İnsana dair olan hiç bir şey bana yabancı değil. Güzel de benim, çirkin de. Bütün ömrümüzü tepemizden bir oltayla sarkıtılmış gibi duran hırslarımızın peşinde koşarak geçiyoruz. Oysa dünya hiç bir hırsı haklı çıkarmayacak denli hızlı dönüyor.

Bu albüm 2003 yılında verdiğimiz konserlerden alıntılar yapılarak sizlere sunulmuştur. Konserler esnasında söylediğim şarkılardan bir çoğu daha önceki albümlerimde bulunmamaktadır. (“İçimde Ölen Biri Var” adlı şarkı konser kayıtları esnasındaki teknik aksaklıktan dolayı stüdyo kaydı ile albümde yer almıştır.)

Okul yıllarında günlük tutan arkadaşlarımı kıskanırdım. Benim de günlüğüm var artık, sizlerle paylaştığım. Hatta bazı şarkıları birebir yaşadığım.

Sizler bu şarkıları dinleyip, bu yazdıklarımı okurken ben yaşantımın belkide en sıkıntılı günlerini geçiriyor olacağım. 13 – 14 ay sonra yapmayı planladığım yeni albüme kadar, tüm sıkıntılardan kurtulmayı hedefliyorum. İçimdeki dirençle yoğun bir çalışma temposu içindeyim. Bu sıkıntılı dönemime rağmen bu albümü bitirmemin ve sizlere sunmanın heyecanı hiç bir şeyle ölçülmüyor…

Her yılın sonunda albüm yapmak alışkanlık mı oldu dersiniz. Askerlik görevimi yaptığım birliğimden aldığım yasal izinlerin neredeyse tamamına yakınını sizler için stüdyoda geçirdim. Bu albümde cover parça yok. Bu albümde şiir yok ve bu albümde daha önce söylenmiş bir türkü yok. Son yıllarda cover grupların artması, hergün türkü söyleyenlerin çoğalması ve hergün şiir kasetlerinin piyasaya çıkmasından sonra bu kararı almak zorunda kalbım. Umarım bu şekilde de beğenirsiniz.

Uzun bir ayrılık yaşayacağımız günlerin arifesinde ben uzaklarda iken, sizler bu şarkıları dinliyor olacaksınız. Sevginiz ve desteğiniz sürdükçe uzaklıkların fayda etmeyeceğinin tecrübesi, beni umutlandırıyor. Bu albümü haksız yere yattığına inandığım tüm düşünce suçlularına adıyorum. Düşünceye özgürlük… Evet… Şimdi… Hemen…

Nihayet sizlere bir şeyler yazma imkanı buldum. Siz dinleyicilerime ulaşmanın en güzel yolu bu olsa gerek. Dokuz yıl önceki bir şirket davasından hukuki olarak suçlu bulundum ve aylardır sizlerden uzakta bırakıldım. Bana bu cezayı veren Hakimleri suçlamıyorum. Tek üzüntüm konserlerimden ayrı olmaktı. Binlerce mektup, telgraf ve mesajın yanı sıra herkesin sorduğu şu soru; “Bir şeye ihtiyacın var mı?” Evet, Evet, Evet. Çok şeye ihtiyacım var. Bergamaya, Akkuyuya, Gökovaya Demokratik bir ülkeye Deliksiz ozon tabakasına Susurlukların yaşanmadığı bir ortama, Yargısız infazların olmadığı Dünya’ya, Barışa ve kardeşliğe… İşte bazı ihtiyaçlarım bunlar. Duyarlı olmanız ve öfkenizi dile getirmeniz yardımcı olmanıza yetecektir. Sizleri çok seviyorum.

Umudu Yeldeğirmenlerine bıraktım, Toprağı suya karıştırdım, Anadolunun her tarafında şarkılar söyledim, sizlerle coştum, sizlerle umutlandım. Üçüncü albümüm “Arkadaş!” ‘ı yaparken her insanın tarihe karşı toplumsal sorumluluğu olması gerekliliğine bir kez daha hissettim. Yaptığım çalışma, inandığm bir çalışma oldu. İnsan yaşamının her döneminde durağan olmayan kavramların yanına kendi müziğimi de ekledim. Devrimlere ihtiyacı olduğuna inandığım Türk Rock müziğinin toplumsal sorunları da konu alan muhalif bir müziğe yönelmesi gerekliliği için bu albümü yaptım. Her albümde olduğu gibi bu albüme de bir kaç Anadolu Türküsü koydum. Yaşasın Rock!

“Bir gün Avrupa’nın yada Amerika’nın en büyük eğlence merkezlerinde Anadolu Türküleri çalınacak, insanlar horon tepecek, trakya oynayacak, halay çekecek…” Kapımız her kimliğe, her renge, her düşünceye açık. Gelin bu kapıdan girin, dünyamızı daha yaşanabilir bir hale getirelim…

Bu yapıt, günümüz Türkiye’sinde insana, doğaya, politikaya, Bosna’ya ve aşk’a duyarlılığı anlatmak amacı ile oluştu. Bu yapıt, Rock’ın gece gündüz hiçbir şey üretemeden onu bunu eleştiren yırtık kot ve bira şişeleriyle yapılamayacağını Rock’ın bir yaşam tarzı olduğunu anlatmak amacı ile oluştu. Bu yapıt, Türkçe konuşma dilini, türkülerimizi aşağılayan kendi kültüründen utanan insanlar için değil ancak ve ancak kendimiz olarak bir yerlere varabileceğimizi anlatmak için oluştu. Bu yapıt, Adnan Saygun’a, Ruhi Su’ya, Tolga Çandar’lara, Fikret Kızılok’a, Ortaçgil’e, Timur Selçuk’a, Edip’lere, kısaca türkülerimizden, türkçemizden utanmayan tüm sanatçılara saygı amacıyla oluştu (İnşallah bu kasetimdeki hataları effederler).